من کسی نیستم، تو چطور؟

I’m Nobody! Who are you?
Are you – Nobody – too?
Then there’s a pair of us!
Don't tell! they'd advertise – you know!

How dreary – to be – Somebody!
How public – like a Frog –
To tell one’s name – the livelong June –
To an admiring Bog!

 

من هیچکس ام، تو چه طور؟
تو هم کسی نیستی؟
پس ما هر دو یکی هستیم
پس به کسی نگو که آن ها در گوش هم خواهند گفت
تو که می دانی دیوارها گوش دارند...

چه فرساینده است که کسی باشی 
و شبیه قورباغه ای در مکان های عمومی قور قور سر بدهی
که نام کسی را بگوئی که در درازای خردادماه کش می آید
زمانی که گِل و لای تو را ستایش می کنند.

 

ترجمه خانم رزا جمالی

http://rosajamali.blogfa.com/post/64

 

 

از قوت مستیم ز هستیم خبر نیست

مستم ز می عشق و چو من مست دگر نیست

در جشن می عشق که خون جگرم ریخت

نقل من دلسوخته جز خون جگر نیست

مستان می‌عشق درین بادیه رفتند

من ماندم و از ماندن من نیز اثر نیست

در بادیهٔ عشق نه نقصان نه کمال است

چون من دو جهان خلق اگر هست و اگر نیست