استان فارس مرکز امپراطوری بزرگ هخامنشیان به پایتختی پاسارگاد و تخت جمشید بوده است. پیش از اسلام دو پادشاه بزرگ ایرانی به نام های کوروش بزرگ و اردشیر بابکان از این ناحیه برخاستند و به ترتیب سلسله های بزرگ هخامنشی و ساسانی را پدید آوردند. اسکندر نیز بعدها تعدادی شهر در این استان تاسیس کرد. فارس بین سلسله های بسیاری دست به دست شد و آثار باستانی و تاریخی زیادی از آن ها به جای ماند که هر کدام به عنوان میراث جهانی ارزش های خود را دارند و بازگوکننده تاریخ استان، ایران و غرب آسیا هستند. ویرانه های پاسارگاد، بیشاپور، تخت جمشید، حمام خانه ده کهنه (لامرد) و شهر گور و کاخ اردشیر فیروزآباد همگی بیانگر این موضوع است. بعد از اسلام نیز استان فارس مرکز سلسله های آل بویه و زندیه بوده است و در دوران قاجاریه نیز از مراکز مهم حکومتی بوده است. همچنین در دوره ساسانیان، کازرون و بیشاپور پایتخت ایران بوده اند. استان فارس تقریبا در جنوب ایران قرار دارد. از شمال به استان اصفهان، از شرق به استان یزد و استان کرمان، از جنوب به استان هرمزگان، از غرب به استان بوشهر و از شمال غربی به استان کهگیلویه و بویراحمد محدود است. پهناوری آن 122608 کیلومتر مربع و میانگین بلندی آن از سطح دریا 1540 متر است. جمعیت استان بر پایه آخرین سرشماری در سال 1390 به تعداد 4596658 نفر بوده است. مرکز استان شهر شیراز است. این استان دارای 29 شهرستان، 83 بخش، 94 شهر، 204 دهستان و 7213 آبادی می باشد.
- ۱ نظر
- ۰۹ شهریور ۹۳ ، ۰۹:۴۱
